Fantastyczny Pan Lis - Roald Dahl

Fantastyczny Pan Lis co wieczór rusza na polowanie, by zdobyć coś smacznego dla swojej rodziny. Głodne lisiątka już się oblizują na myśl o kolacji. Ale tym razem ktoś postanowił zapolować na niego. Źli farmerzy już planują zasadzkę.

Czy sprytny rudzielec zdoła wywinąć się z opresji i przechytrzy wszystkich?

Na podstawie książki Wes Anderson stworzył kultowy film animowany, w którym główni bohaterowie przemówili głosami George’a Clooneya i Meryl Streep.

Książka opowiadająca o złodzieju - lisie, którego próbują unicestwić trzej farmerzy, z których jeden nazywa się Gnojek... Cóż. Z punktu widzenia mamy, sam opis wzbudza podejrzenia. Nie lubię gdy w książkach dla dzieci używa się słów, określeń typu Gnojek. Oprócz Gnojka mamy jeszcze Szparaga oraz Blagiera. Jak się zapewne domyślacie żaden z nich nie wzbudza sympatii czytelnika, wszyscy trzej są, można by rzec, obrzydliwi.  Ich najważniejszym celem jest rozprawienie się z Panem Lisem. Nienawidzą tytułowego bohatera i gotowi są go zastrzelić, zagłodzić, albo wykopać spod ziemi. Fantazji im w każdym razie nie brakuje. Pan Lis to z kolei kochający tatuś, który dla głodnych dzieci, co dzień kradnie jedzenie.

Jak widzicie w książce nie ma jednoznacznego pozytywnego bohatera. Z jednej strony jakby nie patrzeć złodziej, kradnący dla dobra rodziny, ale jednak kradnący, a z drugiej 3 podejrzane typki, owładnięte wizją mordu zwierzęcia. Ja mam mieszane uczucia. I chociaż taka fabuła daje pole do rozmowy z dzieckiem o traktowaniu zwierząt, czy trosce o rodzinę oraz tego, co jesteśmy w stanie zrobić dla jej dobra, to jednak sposób przedstawienia, brak wyrzutów sumienia mnie nie przekonuje.

  

Mojej córce z kolei powieść się dużo bardziej podobała. Dynamiczna, śmieszna akcja i fakt, że naprawdę szybko się ją czytało sprawił, że oceniła ją ode mnie wyżej i poleca innym dzieciom. Jedyny minus jaki wskazała to obrzydliwe opisy faszerowania pączków, czy bekania.

To, co jest niezaprzeczalnym plusem to fakt, iż książka została pięknie wydana. Twarda okładka, idealnej wielkości czcionka oraz ciekawe czarno-białe ilustracje Quentina Blake’a to zalety powieści, które sprawiają, że książka posłuży jeszcze wiele, wiele lat, bądź będzie świetnym prezentem dla innego dziecka.

I jeszcze na koniec - moim oraz córki zdaniem, książka nie powinna być czytana dzieciom młodszym niż wczesnoszkolne.

Średnia z oceny mojej oraz córki: 7/10