"Czterdzieści minus"

Zapewne każdy z Was może przywołać z pamięci film lub serial, opowiadający o grupie przyjaciół. Moim ukochanym, do którego wracam, i który chyba nigdy mi się nie znudzi to: Przyjaciele. Specyficznym typem filmu/serialu o przyjaźni jest ten, w którym bohaterki to kobiety. Grupa kobiet, która ma dziwnie pokręcone życie, zawsze znajdzie czas na spotkanie z przyjaciółkami i zawsze jest to spotkanie zakrapiane. Banał, prawda? Niestety takim banałem była dla mnie książka "Czterdzieści minus". Schematyczna, cukierkowa, nie-życiowa, z kontrowersyjnym wątkiem, dla, jak mi się wydaje, nowoczesnych, wyluzowanych, otwartych kobiet, ale raczej grubo poniżej 40, a nawet 30 lat.

 

Krzepiąca powieść obyczajowa o sile kobiecej przyjaźni.
Z klimatycznym Wrocławiem w tle.
Anita to właścicielka upadającej czekoladziarni. Magda właśnie się dowiaduje, że jest w ciąży i że zdradza ją mąż. Aśka, rozchwytywana przez klientów stylistka, dusi się w nieudanym małżeństwie. Karola wciąż trafia na nieodpowiednich facetów, którzy zostawiają ją ze złamanym sercem. Wszystkie dziewczyny są przed czterdziestką - łączą je wieloletnia przyjaźń i umiejętność rozwiązywania każdego problemu w pięć minut. Oraz miasto, które jest świadkiem ich wzruszeń, wieczorów zakrapianych winem, wielkich planów i zawiedzionych nadziei. To właśnie krętymi uliczkami Wrocławia podążają ku miłości. 

 

Cztery przyjaciółki, cztery mało realne historie, siła przyjaźni i miłość z jednorożcami i tęczą. Tak w skrócie można by opisać książkę debiutującej Katarzyny Kostołowskiej, ale żeby być sprawiedliwym postaram się wskazać również plusy powieści. Książka "Czterdzieści minus" to współczesna opowieść o czterech kobietach, przyjaciółkach. Jak wskazuje tytuł, są to kobiety 30+, albo jak kto woli 40-. Wszystkie piękne, zgrabne i powabne. Anita, oprócz tego, że ma piękne, wysportowane ciało ma też męża, 10 lat młodszego, przez co ciągle się boi, że ją zostawi dla młodszej. Jakby tego było mało, nie stać jej na botoks, bo czekoladziarnia, którą otworzyła jest na skraju bankructwa. Mimo, iż nie ma na opłaty, ciągle jest w pracy, to i tak zatrudnia za wysoką pensję pracownicę. Gdzie sens, gdzie logika? Magda to była żona utajonego homoseksualisty, z którym ma dziecko. Kobieta sukcesu, którą zmienia macierzyństwo, i która ma wielkie pretensje do matki, że ta nie chce rezygnować ze swojego życia i na pełen etat opiekować się wnukiem. Karolina kobieta szukająca prawdziwej miłości, która nie ma nic przeciwko seksowi na pierwszym spotkaniu i bywa wielce zdziwiona gdy partner po takim spotkaniu/spotkaniach więcej się nie pojawia i nie dzwoni. Ostatnią z tego grona jest Asia, stylistka, żona, która dzięki romansowi z żonatym facetem odkrywa, iż nie kocha męża. 

Ufff. 

Trzeba przyznać, że autorka potrafiła w jednej książce zmieścić bardzo wiele pogmatwanych kobiecych życiorysów.

Książka jest mocno przewidywalna i mimo trudnych zakrętów życiowych, które spotykają przyjaciółki, słodka jak wata cukrowa. Strona po stronie przebijamy się przez najrozmaitsze kobiece problemy, które z pomocą przyjaciółek okazują się łatwe do rozwiązania. Powieść Katarzyny Kostołowskiej oparta jest na prostym schemacie: przyjaciółki, na które zawsze i wszędzie można liczyć. Kobiety te - (oczywiście) - swoje spotkania odbywają przy suto zakrapianym stole, a poza tym są piękne, samodzielne i nowoczesne. Szkoda tylko, że rozwiązania ich problemów przewidujemy nim jeszcze nastąpi to w powieści. Ich historie nie wciągają i nie wywołują żadnych emocji. Jeżeli więc macie ochotę na rozrywkę w czystej postaci, bez zwracania uwagi na logikę, realizm i przewidywalność to z pewnością będziecie usatysfakcjonowani ww. powieścią. Mnie ona niestety zmęczyła, chociaż mogę wskazać  w niej jedną ulubioną scenę:

- Anita, błagam... Stop... - wydyszała zmasakrowana Karola po przebiegnięciu jakichś stu metrów.

- Chyba żartujesz. - Anita spojrzała na przyjaciółkę ze zdumieniem. - Nie biegłaś nawet pół minuty. - Zerknęła na zegarek ze stoperem, w który kiedyś zaopatrzył ją Szymon.
(teraz niech ktoś zgadnie czemu jest moja ulubioną ;D)

Autorka chciała pokazać i pokazała siłę przyjaźni. Mamy tutaj obraz prawdziwych, oddanych sobie przyjaciółek, które zawsze mogą na sobie polegać. Książka ma wartką, choć dającą się przewidzieć, akcję. Okraszona jest zabawnymi momentami, napisana lekko, ale niestety nie ustrzegła się pretensjonalizmu. Miłość w powieści jest sztuczna, napisana jakby przez młodą dziewczynę, która pierwszą miłość ma jeszcze przed sobą. 

- Tomek... - Wtuliła się w jego ciepłe ciało.
- To był tylko sen, kochanie. Co ci się śniło?
- Już nie pamiętam - skłamała. - Już nieważne. Jesteś przy mnie i tylko to się liczy.
- Już na zawsze...

Podsumowanie: Sięgając po takie książki  otrzymujemy tylko i wyłącznie rozrywkę. Nie będziemy przejmować się losami bohaterek, nie będziemy z podnieceniem przerzucać kolejnych kartek, a po przeczytaniu zapewne więcej po nią nie sięgniemy. Czysta rozrywka, zapychacz czasu napisany lekko, przyjemnie i miejscami zabawnie. Książka będzie bezpiecznym i ładnym prezentem nie tylko dla naszej przyjaciółki, ale i dla każdej innej kobiety. Brawa dla grafika za okładkę!
Ocena: 5/10