sierpnia 09, 2019

"Zbrodnia po irlandzku" Aleksandra Rumin

Aleksandra Rumin to autorka, która niezwykle pozytywnie zaskoczyła mnie swoją debiutancką powieścią "Zbrodnia i Karaś". Trafna satyra na życie akademickie wywołała u mnie prawdziwy i szczery śmiech, który nie schodził z mej twarzy praktycznie do ostatniej strony. Z wielką ciekawością i ogromną nadzieją na kolejną dawkę absurdu, zamkniętą w dowcipnej powieści, zagłębiłam się w lekturę "Zbrodni po irlandzku".

Egzotyczne wycieczki to niebezpieczne hobby. Co roku kilkuset spragnionych wrażeń Polaków ginie podczas wakacyjnych wojaży. Dlatego nikogo nie dziwi, że nieszczęścia dotykają również uczestników wyprawy do Irlandii z biurem podróży „Hej Wakacje”. Nikogo poza pilotem wycieczki, którego męczy przeczucie, że coś tu nie gra. Tomasz Waciak nie ma jednak czasu na dochodzenia, bo musi się użerać z irlandzką pogodą, roszczeniową starszą panią, ciągłymi zmianami programu, zatruciami pokarmowymi i nieprzepartą ochotą, żeby strzelić sobie drinka. Albo trzy.

Gdy szef biura podroży Hej Wakacje, przemianowanego przez nieznanych sprawców na Gej wakacje proponuje pilotowi wycieczek - Tomkowi - objęcie pieczą nowo wprowadzonego kierunku, ten nie jest zachwycony. Niepijący od kilku ... dni alkoholu ma uzasadnione obawy, iż podroż do Irlandii może pokrzyżować mu plany w kwestii pozostania w trzeźwości. Nie wie jednak, że wycieczka ta przyniesie mu dużo więcej zmartwień. Szmaragdowa przygoda - to wycieczka objazdowa po Irlandii dla osób, które wygrały konkurs organizowany przez ww. biuro podróży. Niestety sam zamysł podroży nie zainteresował żadnych potencjalnych klientów, stąd powstał pomysł by wysłać na nią nieznanych sobie ludzi, wybranych w drodze losowania. Osoby te wygrywały voucher na wakacje, a właściciel starał się, by wykorzystały go na wycieczkę po Irlandii. W ten sposób współ-podróżnikami zostali: starsza dama, Baronowa Raszpla, postrach wszystkich i wszędzie; młoda dama z nieodgadnioną toną makijażu na twarzy i niezobowiązującym ubiorem, psycholog, biznesmen, majętny synek mamusi itd. Dziesięć nieznających się wcześniej osób, które razem miały odkrywać piękno Irlandii. Niestety jej piękno trudno było dostrzec przez deszcz, mgłę i dewastację polaków. Problemy pogodowo-wycieczkowe przerwane zostały przez śmierć jednego z uczestników wyprawy...
Aleksandra Rumin w "Zbrodni po irlandzku" bazuje na absurdzie. Jeżeli nie lubicie śmiać się z siebie, przeszkadza Wam czytanie powieści, która pokazuje nas Polaków bardzo stereotypowo to ta powieść nie jest dla Was. Wydarzenia dzieją się trochę na zasadzie skeczu; jest śmiesznie, jest ciekawie, ale po pewnym czasie robi się męcząco i ten stosowany absurd przytłacza. Na szczęście, jakkolwiek dwuznacznie to brzmi, autorka w odpowiednich miejscach wprowadza kolejne zbrodnie. Gdy dochodzi do śmierci pierwszego z uczestników wycieczki, pozostali uznają go za nieszczęśliwy wypadek, ot, głupota człowieka, ale my wiemy, że to działanie kogoś z grupy. Kogo? Nie wiadomo. Co ciekawe, mimo, iż dochodzi do kolejnych morderstw, czy raczej tragicznych wypadków, żaden z turystów nie chce wracać do kraju. Muszę pochwalić p. Rumin za pomysł na rozwiązanie zagadki. Zgrabny i trudny do odgadnięcia. Nie powstydziłby się go żaden szanowany autor kryminałów. Intryga na miarę A. Christie. Kryminał jest tu jednak bardziej tłem wydarzeń niż odwrotnie, ale taka jest domena komedii kryminalnych. Mamy się śmiać i tu się niewątpliwie śmiejemy.

Autorka wykreowała bardzo ciekawych bohaterów. Żaden z nich nie wydaje się winny, a więc każdy jest podejrzany. Do tego nie sposób nie wspomnieć bohatera zbiorowego, czyli Polaków wypoczywających za granicą, których Aleksandra Rumin w swojej powieści nie oszczędzała. Dużo  celnie sportretowanych zjawisk wywołało we mnie szczery śmiech. Przerysowane sytuacje nie powinny nikogo urazić, trzeba się do nich odnieść z odpowiednim dystansem.

"Zbrodnię po irlandzku" czyta się szybko i z ciekawością. Mogę polecić ją, jako idealną książkę na lato dla wielbicieli niezobowiązującej lektury i lekkiej czytelniczej przyjemności. Wydarzenia bawią, absurd goni absurd, a ich przesyt przerywany jest kolejnymi zbrodniami. Irlandia przedstawiona przez autorkę nie zachęca, wręcz odstręcza, ale jako miejsce zbrodni nadaje się idealnie. Autorka potrafiła zaciekawić mnie wydarzeniami i zaskoczyć rozwiązaniem zagadki. Jednak tak jak życie akademickie i fabuła "Zbrodni i Karasia" podobały mi się BARDZO, tak w "Zbrodni..." trochę się męczyłam. Miejscami było za dużo absurdu, który był bardziej absurdalny niż śmieszny. Całościowo, jednak dobrze się bawiłam, więc wystawiam ocenę dobrą+ :)

***

Na Instagramie ruszył konkurs, w którym możecie wygrać "Zbrodnię po Irlandzku - serdecznie zapraszam do brania udziału :)
@femina_domi

42 komentarze:

  1. Wiesz... jestem zdania, że człowiek powinien mieć dystans do siebie a nie zawsze zachowywać powagę - być takim mrukiem. Nie ma co zawsze poważnie podchodzić d owszystkiego, trzeba wrzucić na tak zwany luz a zdrowy absurd nie jest zły :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokładnie, ale niektórzy nie lubią/nie chcą/nie potrafią nabrać dystansu, więc przy tego typu książkach lepiej wspomnieć, że tutaj trzeba mieć trochę luzu by przez nią przebrnąć i dobrze się bawić :)

      Usuń
    2. Wydaje mi się, że to przychodzi z czasem - czasem też samo. Nic na siłę :)

      Usuń
  2. Świetna recenzja, ale książka raczej nie dla mnie. 😊

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak myślałam, że to raczej nie Twoje klimaty ;)

      Usuń
  3. To ja zdecydowanie nie mam dystansu ;) Czytałam fragment tej książki i nie trafia do mnie ten rodzaj humoru. Ale wiem, że wielu ludziom przypadł do gustu :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może to był jeden z tych fragmentów, który i mnie wydał się bardziej absurdalny niż śmieszny;) Były niestety takie momenty, ale przeczytawszy całość uznaję ją za naprawdę dobrą rozrywkę :)

      Usuń
  4. Chętnie sięgnę po tę książkę w wolnej chwili :)
    Pozdrawiam
    https://subjektiv-buch.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  5. Czytałam "Zbrodnię i Karaś", a tę książkę mam w planach.

    OdpowiedzUsuń
  6. Skoro czyta sie szybko to raczej na plus dla tego tytułu.

    OdpowiedzUsuń
  7. Wszyscy tę ksiązkę zachwalają, a ja wciąż nie mogę z siebie wykrzesac zainteresowania....

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jest specyficzna, może czujesz podświadomie, że nie przypadłaby Ci do gustu ☺️

      Usuń
  8. Nie znam tej autorki, ale chętnie poznam, chociaż może zacznę od „Zbrodni i Karasia” :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Te książki nie są w żaden sposób ze sobą powiązane, wywodzą się tylko z tego samego gatunku☺️

      Usuń
  9. Nie sięgam po tytuły od polskich autorów ;)

    OdpowiedzUsuń
  10. Pamiętam Twój zachwyt nad pierwszą częścią, nie złożyło się jednak bym i ja mogła przeczytać książkę, ale oba tytuły zapisuje sobie do swojej listy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To nie jest seria. Można czytać niezależnie od siebie ☺️

      Usuń
    2. W takim razie jeśli wpadnie mi któraś w ręce z przyjemnością przeczytam

      Usuń
  11. Widzę, że mam dwie ciekawe książki do nadrobienia :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Lubie absurd, więc zapamiętam sobie ten tytuł

    OdpowiedzUsuń
  13. O, u mnie też dziś recenzja tej książki, choć mam nieco inne odczucia. Czytałaś Pustułkę Miszczuk? Jeśli nie, przeczytaj koniecznie ^^

    OdpowiedzUsuń
  14. Skoro autorka potrafi zaskoczyć i zaciekawić to jestem na 'tak'. Z chęcią przyjrzę się bliżej tej książce. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Muszę przyznać, że zaskoczyła mnie zakończeniem,nie tego się spodziewałam😉

      Usuń
  15. Zdecydowanie do przeczytania- zachęciłaś mnie. Ta książka wydaje się idealną lekturą na wakacje:D
    pozdrawiam serdecznie znad filiżanki kawy :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zdecydowanie tak... chociaż może nie jeśli wybierasz się do Irlandii 😂

      Usuń
  16. ciekawe czy by mi się spodobała ;D

    OdpowiedzUsuń
  17. No nie wiem, nie czytałam jeszcze tego typu książki, ale lubię poznawać nowe gatunki, więc może się skuszę :D

    Natalia
    https://zaciszeksiazek.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Komedie kryminalne są świetnymi umilaczami czasu :)

      Usuń
  18. Książka wydaje się być bardzo ciekawa! Tylko czemu skrzywdzili ją taką okładką.. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A wiesz, że mi się podoba? Z charakterem i dystansem, coś nowego :)

      Usuń

Witaj na moim blogu. Będzie mi bardzo miło jeżeli pozostawisz po sobie ślad w postaci komentarza i dodasz go do obserwowanych. Zostaw również adres swojego miejsca, z przyjemnością Cię odwiedzę.

Copyright © Femina domi , Blogger