"Drugi Legion" Richard Schwartz

Zapewne wielu z Was powie, że nie lubi fantastyki i nawet nie przeczyta całej dzisiejszej recenzji. Rozumiem to, ale "powiem" Wam jedno. Dla tej książki warto zmienić swoje nastawienie. To jest fantastyka inna niż wszystkie. Ona wymyka się zasadom i regułom rządzącym - jak mi się wydawało - tym gatunkiem. Pierwszy tom Tajemnic Askiru to była kryminalna fantastyka ze świetnie budowanym napięciem, tajemnicami, które skrywał każdy z bohaterów, ze świetnie nakreślonym światem przedstawionym, od którego trudno było się oderwać. Drugi tom nie tylko dorównał pierwszemu, on go przeskoczył! Richard Schwartz zrobił to, co potrafi naprawdę niewielu pisarzy, napisał kolejny ciąg wydarzeń jeszcze ciekawiej, na dodatek pozostawiając czytelnika (mnie) z jeszcze większym niedosytem niż po pierwszym tomie. A to - wierzcie mi - zdarza się tak rzadko, że nawet nie pamiętam, kiedy ostatnio mi się przytrafiło. 

W "Drugim Legionie" ponownie spotykamy się z grupką osób, która utknęła w gospodzie podczas niespotykanej wcześniej śnieżycy, a  którzy po przygodach opisanych w "Pierwszym rogu" stali się sobie bliżsi. Paru bohaterów już nie ma, za to pojawili się kolejni. W tym tomie mamy okazję bliżej poznać niektóre postacie, zgłębić relacje ich łączące oraz poznać nowe, które także odegrają ważną rolę. Moje serce ponownie skradła Zokora, mroczna elfka, której sposób bycia, 'poczucie humoru', całkowicie mnie kupiło. Trzeba przyznać autorowi, że bardzo się rozwinął w drugim tomie. Opisy są barwniejsze, zwroty akcji naprawdę nieoczekiwane, a dawka humoru idealnie wymierzona.

Do gospody Pod Głowomłotem trafia tajemniczy wędrowiec z zapomnianego królestwa Askiru. Opowiada o rozbiciu dawnego mocarstwa i objaśnia pół-elfce Leandrze i wojownikowi Havaldowi funkcjonowanie magicznych wrót. Havald, Leandra i gromadka ich towarzyszy wyruszają na poszukiwania portalu, by przenieść się do Askiru. Tam mają szukać pomocy, ale też ostrzec mieszkańców przed najeźdźcą, brutalnym władcą Thalaku. Nie wiedzą, że po piętach depcze im już wróg. Zamiast w Askirze śmiałkowie lądują jednak w pustynnym Besarajnie, królestwie, w którym czyhają na nich nowe niebezpieczeństwa i polityczne intrygi.
Drugi tom cyklu fantasy Tajemnica Askiru ponownie zadziwia napięciem i ładunkiem emocji. High fantasy na najwyższym poziomie!
 

Motywem przewodnim "Drugiego Legionu" jest podróż do Askiru, w którym Leandra, Havald i pozostali towarzysze mają nadzieję znaleźć pomoc w walce z brutalnym władcą Thalaku. Uzbrojeni w kamienie i nowo nabytą wiedzę postanawiają za pomocą portalu przenieść się do Askiru by na Radzie prosić władców o pomoc w powstrzymaniu Thalaku. Zamiast w upragnionym Askirze trafiają jednak do Besarajnu, królestwa na pustyni, w którym intryga ściele się gęsto, napięcie nie maleje, a zwroty akcji nie pozwalają oderwać się od książki. Autor znalazł jednak w powieści miejsce na spokojniejsze momenty. Mamy tu filozoficzne rozmowy, opowieści o życiu poszczególnych bohaterów, malowniczo przedstawiane krajobrazy - aż ma się nieodparte wrażenia uczestniczenia w akcji. A wszystko to jest odpowiednio dozowane, nie nudzi a wciąga. Mam wrażenie, że Richard Schwartz trochę się "wyluzował" pisząc "Drugi Legion". Zdecydowanie więcej tu humoru i zabawnych tekstów. To co najbardziej raziło mnie w pierwszym tomie (nieprzekonująca relacja Leandra i Havalda), tutaj już się nie powtórzyła. Autor położył nacisk na innych bohaterów i zdecydowanie wyszło to na korzyść powieści. Pisarz potrafił nadać każdej z postaci unikalne cechy i historię, których poznanie było ciekawe i urozmaicało całą historię.

Mimo, iż książka ma ponad 500 stron nie dłużyła mi się ani przez chwilę.

Podsumowanie: Ja, Femina domi, uroczyście oświadczam, iż Richard Schwart udowodnił mi, iż drugi tom nie musi psuć dobrego wrażenia pierwszej części. Ba! Drugim tomem i jego zakończeniem jeszcze bardziej rozbudził moją ciekawość - CHCĘ WIĘCEJ! ... Jednym słowem: POLECAM ;) 

Ocena: 9/10